Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Βενιαμίν


















Γεννήθηκα πρόωρα,
αλλά αυτό ποτέ κανείς δεν το έμαθε
και ήτανε όλοι εκεί.
Όλοι περίμεναν τα μεγάλα πράγματα,
κανείς δεν ξαφνιάστηκε
όταν δεν κατάφερα τίποτα.
Πατάω στο χώμα
και βουλιάζει.
Eίμαι ο Βενιαμίν.
Αυτά τα μεγάλα μου μάτια,
τους υποσχέθηκαν πολλά,
κανείς δεν έστρεψε το βλέμμα
όταν δεν κατάφερα τίποτα.
Ήταν όλοι εκεί
με χειροκρότησαν,
κανείς δεν με εμπόδισε
να κρύψω το όνειρο
στη ντουλάπα.
Πατάω στο χώμα
και βουλιάζει.
Eίμαι ο Βενιαμίν.
Ήτανε όλοι εκεί
ευτυχισμένοι
στην αποφοίτηση μου,
ήτανε τόσο σημαντικό!
Συγχαρητήρια.
Ήμουνα μόνη,
σε μια αίθουσα νοσοκομείου,
ένα μωρό που δεν γεννήθηκε ποτέ.
Τα μάτια μου καίνε,
έτοιμα να τους κάψουν όλους.
Τα λόγια μου γυαλιά
μου κόβουν τον λαιμό.
Οι γροθιές μου ανοίγουν
τη γη.
Πατάω στο χώμα
και βουλιάζει...
Είμαι ο Βενιαμίν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου