Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Χιλιετία



























Κατεβασμένα παραθυρόφυλλα,
κλειστά παράθυρα,
κλεισμένες πόρτες,
ανοιχτές τηλεοράσεις.
Οι φίλοι μου
είναι αμπαρωμένοι.
Καταπίνουν χάπια
για να τους ανέβει
η ντοπαμίνη,
η σεροτονίνη.
Αισθάνομαι μόνη.
Θέλω να τρέξουμε
στην φθινοπωρινή βροχή,
να είμαστε στους δρόμους,
να γελάμε,
να γελάμε
τόσο δυνατά
που να ξυπνάμε τον κόσμο.
Θέλω να κοιμόμαστε
λίγο πριν χαράξει,
να μεθάμε,
να κάνουμε έρωτα.
Οι δρόμοι είναι άδειοι
και από τα διαμερίσματα
ακούγεται μόνο
ο ήχος της τηλεόρασης.
Έχω χάσει τους φίλους μου.
Δεν τρέχω ξημερώματα
σπίτι τους,
τους το απαγορεύει
ο γιατρός τους.
Όταν κρατάω το κεφάλι μου
για την τόση φρίκη
γύρω μας,
δεν τρέχουμε
ουρλιάζοντας,
επαναστατώντας.
Μου γράφουν
ένα αγχολυτικό
και  το τηλέφωνο του ψυχολόγου τους.
Κατεβασμένα παραθυρόφυλλα,
κλειστά παράθυρα,
κλεισμένες πόρτες,
ανοιχτές τηλεοράσεις.
Σχέσεις υψίστης ασφαλείας.
Συνεχόμενος φόβος για τη ζωή.
Αποφυγή θανάτου.
Καρτέλες αγχολυτικών.
Καρτέλες αντικαταθλιπτικών.
Καρτέλες αγχολυτικών.
Καρτέλες αντικαταθλιπτικών.
Σχέσεις στείρες.
Αποφυγή για τη ζωή.
Συνεχόμενος φόβος για τον θάνατο.
Κρίσεις πανικού,
Κρίσεις πανικού.
Οι φίλοι μου,
δεν γελάνε πια,
μα ούτε κλαίνε.
Είναι αμπαρωμένοι.
Αισθάνομαι μόνη.
Τα παράθυρα μου
είναι ανοιχτά
και ο ήλιος
λούζει
το σπίτι μου.
Η πόρτα μου
είναι ανοιχτή.
Περιμένω
τους φίλους μου.



Ερωτικό ΙΙ

















Έχεις ακούσει τον ήχο
του ήλιου όταν δύει;
είναι σαν μια βαθιά πνοή
και όλα τα χρώματα
ξεχύνονται στον ουρανό
και πέφτουν ύστερα
στη θάλασσα
και εσύ,
φωτίζεσαι σε αυτές
τις μαβιές σκιές
και η αναπνοή σου
συντονίζεται με αυτή
του ήλιου.
Όταν όλα τα χρώματα χαθούν
ανάβουν τα αστέρια,
που έχουν τη λάμψη
των ματιών σου.
Μου τα δείχνεις όλα,
καθένα έχει τη δική του ιστορία.
"Κάπου εκεί είναι και η δική μας"
μου λες.
Έτσι όταν ο χρόνος σταματήσει
και χαθούμε,
θα υπάρχουμε μέσα
στα αστέρια.
Έχεις ακούσει τα σύννεφα
να τρέχουνε;
Κάθε φορά
που αλλάζουνε σχήμα,
μια λευκόχρυση σκόνη
σκορπίζεται παντού.
Και εσύ,
έχεις το χρώμα της,
την ομορφιά της,
τη λάμψη της.
Έχεις νιώσει τη γη
να γυρίζει;
Αρκεί να βάλεις
το χέρι σου στη καρδιά μου.
Έτσι χτυπά,
σαν τον ήχο της γης
όταν γυρίζει.
Χτυπά μόνο
για εσένα,
γυρίζει μόνο γύρω
από εσένα.
Ακούω την ανάσα σου
όταν κοιμάσαι.
Τόσο ήρεμη,
τόσο τρυφερή,
τόσο αγνή.
Ακουμπάω το χέρι μου
στο στήθος σου
και προσπαθώ
να την ακολουθήσω,
ένα ταξίδι
έξω από την ατμόσφαιρα.
Το στόμα σου
έχει την γεύση της γης
μετά τη βροχή,
δροσερό,
αναζωογονητικό,
καρπερό.
Το κορμί σου
ένα λουλούδι
γεμάτο νέκταρ.
Εγώ και Εσύ.
Όταν ο χρόνος σταματήσει,
θα υπάρχουμε
μέσα στα αστέρια.