Τρέχω να φύγω από τις σκέψεις μου…
μα αυτές τρέχουνε πιο γρήγορα από τα πόδια μου…
και φτάνουν εκεί που δεν θέλω…
και τώρα πρέπει να
τρέξω αντίθετα από αυτές μα…
πίσω μου είναι η
επιθυμία…
μετέωρη μένω ανάμεσα
στις σκέψεις μου και στην επιθυμία μου…
Κοιτάζω πίσω μου, κανείς…
Κοιτάζω μπροστά μου, κανείς…
Δίπλα μου, κανείς…
Μέσα μου;….
Τεντώνω τα χέρια μου να φτάσω όσο πιο μακριά μπορώ
Πονάω τόσο…
Ουρλιάζω… νιώθω τους ώμους μου να ξεκολλάνε
από το σώμα μου…
Γιατί δεν με βλέπει κανείς;
Τεντώνω τα πόδια μου…
Πονάω τόσο…
Νιώθω τους μηρούς μου να ξεκολλάνε από την λεκάνη μου…
Γιατί δεν με βλέπει κανείς;
Τεντώνω το στήθος μου…
Να φτάσω ψηλά…
Πονάω τόσο…
Νιώθω τα κόκκαλα μου να σπάνε…
Γιατί δεν με βλέπει κανείς;
Τα χείλη μου ματώνουν από τις φωνές μου…
Γιατί δεν με ακούει κανείς;
Γιατί δεν με βλέπει κανείς;
Έμεινα έτσι ξαπλωμένη…
Ανίκανη για οποιαδήποτε κίνηση…
Άυλη…
Κανείς;…
