Ιδανικά

Στην ιδανική μου αλήθεια…

Είναι το όμορφο γυμνό, ζωγραφισμένο σου κορμί

ηδονικά μέσα στο δικό μου…

Μου γελάς και μου χαρίζεσαι με απόλυτη ανιδιοτέλεια…

Χορεύω τα ξημερώματα καθώς κοιμάσαι…

Γεννάμε μεθυσμένες ιδέες…

Τρελοί γυρίζουμε τον κόσμο…

Πιο ψηλά από τους “απλούς”, τους άλλους  έρωτες…

Κοιμάμαι καθώς  μου χαρίζεις τις νότες σου…

Ξυπνάω με τα φιλιά σου στο κορμί μου…

Αλητεύουμε στην πόλη τις νύχτες

και μαθαίνουμε ο ένας τον άλλο…

Καταφέραμε αυτό που δεν είχαμε καταφέρει

σε εκείνη την άλλη ζωή…

είμαστε απλά…

εγώ και εσύ…

Όνειρο

Στέκεσαι γονατιστός από πάνω μου
και η τεράστια γλώσσα σου,
επιβλητικά μπαίνει στο στόμα μου.
Γύρω μας πρόσωπα "δικά μας"
που περιμένουν και φωνάζουν,
να καταπιώ αυτή την τεράστια γλώσσα.
Τους κοιτάζω και για ένα λεπτό
απορώ "γιατί είναι με το μέρος σου;"
Aνοίγω το στόμα μου και αρχίζω να σπρώχνω
με τα χέρια μου την τεράστια
γλώσσα σου μέσα μου.
Φοβάμαι...φοβάμαι τόσο...
Συνεχίζω, δεν με αφήνεις να σταματήσω,
τα μάτια σου πετάνε φωτιές.
Νιώθω τη γλώσσα σου στο στομάχι μου,
ανακατεύομαι...
Θέλω να σταματήσω, μου πιάνεις τα χέρια
και συνεχίζεις να σπρώχνεις
τη γλώσσα σου όλο και πιο μέσα μου.
Φτάνεις στη μήτρα μου,
με βιάζεις...για ώρες...με βιάζεις.
Όταν τελειώσεις,
γελάς ψιθυρίζοντας μου
ότι σου ανήκω τώρα πια...για πάντα.
Δεν μένει τίποτε άλλο πλέον,
μόνο να περιμένω, να γεννήσω το τέρας σου.
Αυτό που μου τρώει τα σωθικά λίγο, λίγο.
Σου ανήκω τώρα πια...
Για πάντα...