Τώρα

Σαν ταύροι με κοιτάτε...
με τις μύτες σας να ξεφυσάτε με μανία,
με τα μουγκρητά σας,
με τα μάτια σας να λάμπουν από οργή...
έτοιμοι να με ξεσκίσετε.
Γυμνή, μπροστά σας... το κόκκινο πανί.
Δεν πρόκειται να ρίξω κανένα βέλος,
δεν πρόκειται να σας πονέσω, να σας σταματήσω.
Στα στήθη μου βλέπετε την καρδιά μου να χτυπάει...
Το μουνί μου στάζει τα υγρά του εραστή μου...
Τα λευκά μου χέρια κρέμονται ήρεμα από τους ώμους μου...
Τα γόνατα μου διαλυμένα,
μα με κρατάνε όρθια μπροστά σας...
Τα χείλη μου κόκκινα έχουν την γεύση του εραστή μου...
Τα μάτια μου ορθάνοιχτα, να δουν το κατασπάραγμα μου, την διαπόμπευση μου.
Δεν έχω να χάσω τίποτα.
Δεν έχω κερδίσει ποτέ τίποτα.
Δεν με τρομάζει τίποτα.
Δεν ζητάω τίποτα.
Σας αφήνω να φτύνεται τα ψεύτικα μισόλογα σας στο στόμα μου
και να νιώθεται βασιλιάδες στο διαλυμένο εγώ σας.
Όλα ξεκίνησαν από εκείνον...
τον εραστή των ηδονών μου...
Τον καριόλη...την γοητευτική πουτάνα...
Που σιχαμένα αγαπώ.