Αυτή η σιωπή
μετά τη χίμαιρα.
Αυτή η σιωπή
μετά τον τυφώνα.
Αυτή η σιωπή
μετά τα μπάχαλα Τοσίτσα – Στουρνάρη.
Αυτή η σιωπή
Και όλη αυτή η κόλαση που φέρνει μαζί της.
Αυτή η εκκωφαντική σιωπή.
Σωπαίνω για τις ημέρες
που κάναμε όνειρα.
Σωπαίνω για τις νύχτες
Που κάναμε έρωτα.
Σωπαίνω για την αγάπη
που τελικά, πονάει τόσο.
Σωπαίνω για αυτά τα χρόνια
που μοιραζόμασταν τις ανάσες μας.
Σωπαίνω για την εικόνα σου
που διαλύεται σε εκατοντάδες μόρια
που περιστρέφονται γύρω μου
και ύστερα πέφτουν στο πάτωμα.
Σωπαίνω για όσα δεν μπορώ να εξηγήσω.
Σωπαίνω για όσα δεν μπορώ να αντέξω.
Σιωπή.
Πριν το χειρουργείο, σιωπή.
Οι γιατροί εξηγούν στους συγγενείς
τι ακριβώς θα κάνουν.
«Λοβοτομή
Μεταμόσχευση καρδιάς
Αφαίρεση όγκου από την ψυχή
Αιμοκάθαρση
Απόξεση μήτρας
Το χειρουργείο θα διαρκέσει αρκετά.
Πρέπει να παραμείνει δυνατή και όλα θα πάνε καλά.»
Σιωπή.
Ανοίγω τα μάτια μου
και βρίσκομαι στο κρεβάτι,
εσύ δεν είσαι δίπλα μου.
Δεν ακούγεται η ανάσα σου, ούτε η δική μου.
Σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου