Τα σύννεφα αλλάζουν σχήματα
τοσο γρήγορα.
Γεμίζουν και αδειάζουν
τόσο γρήγορα.
Κινούνται τόσο γρήγορα.
Είναι όμως φορές,
που γεμίζουν τόσο αργά
και γίνονται αφράτα,
λευκά, βαμβακερά.
Ειναι φορές που
κινούνται τόσο αργά
και σε ενα μόνο σύννεφο
μπορείς να φτιάξεις δεκάδες σχέδια.
Χάνονται οι μέρες
που κινούνται όλα αργά,
που προλαβαίνεις να τα δείς,
να τα χορτάσεις.
Που είναι λευκά.
Ο ήχος της αστραπής
όταν χτυπάει στο χώμα.
Ο ήχος των κυμάτων στα βράχια.
Ο ήχος της αμμουδιάς τη νύχτα.
Η μυρωδιά της βροχής.
Η μυρωδιά του ηλιοκαμένου δέρματος.
Η μυρωδιά του έρωτα.
Το χρώμα της χαράς.
Το χρώμα του φόβου.
Το χρώμα της απόγνωσης.
Η αίσθηση του Όλου
και η αίσθηση του Κενού.
Φαντάσου...
Στην Σίσσυ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου