Η μορφή που φεύγει ρυθμικά
Η ζεστή άμμος που γλύφει τα δάχτυλα σου.
Η αλμύρα που γεύεσαι στα χείλη σου
Το κόκκινο - ζεστό δέρμα από το μεσημεριανό ήλιο.
Η θάλασσα που τρέχει σε όλα τα σημεία του κορμιού σου.
Η μυρωδιά των νησιώτικων σπιτιών το πρωί.
Η δροσιά της νύχτας που όμοια της στο κόσμο δεν υπάρχει.
Η αίσθηση των σεντονιών στο γυμνό καμένο κορμί.
Τα γλυκά ζουμιά του καρπουζιού που τρέχουν στο πηγούνι.
Τα γέλια στο αυτοκίνητο στη διαδρομή μετά τη θάλασσα.
Τα μεθύσια στις βραδινές παραλίες.
Ο ήχος της θάλασσας.
Η κορνίζα το πρωί από το παράθυρο της κουζίνας.
Ο καφές στην πλακόστρωτη αυλή, με γυμνά πόδια και φαρδιές μπλούζες.
Η γλυκιά μυρωδιά στο δέρμα από τα αντηλιακά και τις κρέμες.
Τα γέλια γύρω από το τραπέζι.
Το υπέροχο , ζεστό γεμάτο αγάπη φαγητό.
Οι πιο τρυφερές καλημέρες.
Οι πιο γλυκιές καλημέρες.
Η βόλτα στη Χώρα.
Οι βουτιές από τα βράχια.
Οι σοβαρές κουβέντες που δεν ολοκληρώνονται ποτέ.
Οι αγκαλιές.
Ο αποχωρισμός που δεν θέλεις να φτάσει ποτέ.
Η θλίψη της επόμενης ημέρας.
Ο μεγάλος ερωτικός Εμπειρίκος.
Τα τραγούδια στο αυτοκίνητο.
Τα φώτα στο λιμάνι τη νύχτα.
Ο αέρας που χαιδεύει το πρόσωπο.
Τα ρούχα που ανταλλάζονται για την βραδινή βόλτα.
Ο φάρος στην ευθεία των βράχων - Η Μικρά Αγγλία.
Η απόλυτη - ακατέργαστη χαρά.
Καλοκαίρι
Μαζί
Μυρωδιές
Μαγικό όπως και όλα όσα έχω διαβάσει σ αυτό το μοναδικό ιστολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω κάτι καινούργιο ας είναι πάλι μετά από μήνες