Την μια στιγμή ζητάς αγάπη την άλλη κολυμπάς στη λαγνεία…
Καταπίνεις την αλήθεια και σε λίγα λεπτά την ξερνάς μόνη
σου..σαν έμβρυο..άδεια..
Ξέρω είναι αυτή η ζεστασιά..ξέρεις θα τελειώσει…
Κουβαλάς στις πλάτες σου την ανικανότητα και το φόβο..έτσι
λούζεσαι με το σπέρμα του Ρωμαλέου και βίαιου εραστή σου…
Επιτέλους πότε θα ξεκινήσεις αυτό το ταξίδι;
Μη φτιάξεις τη βαλίτσα σου μην πάρεις τίποτα μαζί σου..
Κυνηγάς τη σκιά σου μήπως και κερδίσεις την ελευθερία της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου