Είμαι εγώ

Ο ταύρος που τράβηξαν
από τον κρίκο στη μύτη
μέχρι να ματώσει.
Το μωρό που πνίγηκε
στον ομφάλιο λώρο
λίγο πριν γεννηθεί.
Ο άστεγος που πέθανε από το κρύο
στο δρόμο κάποιας πόλης.
Ο εραστής που στραγγαλίστηκε
από τα χέρια της γυναίκας του.
Η γυναίκα που έμεινε μόνη
σε ένα σπίτι γεμάτο αναμνήσεις
μετά από μισό αιώνα.
Το παιδί που έμεινε ορφανό
στην πιο τρυφερή του ηλικία.
Η γάτα που της έπνιξε
ο γάτος τα νεογνά γατάκια της.
Η δεκαεφτάχρονη Ρωσίδα
που πίστεψε σε ένα καλύτερο αύριο
και βρέθηκε βιασμένη
σε ένα υπόγειο.
Ο "γέρος" που άφησε
την τελευταία του πνοή
αναπολώντας τα όμορφα
και δροσερά του νιάτα.
Αυτός που ξυπνάει
σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου
με κομμένα άκρα.
Η πόρνη που κλείνει τα φώτα
και κλειδώνει την πόρτα
του μπουρδέλου στις 8:00 το πρωί.
Το ζευγάρι του ποιητή
που δεν κατάφερε ποτέ
να ζήσει αυτόν τον έρωτα,
και έγινε μύθος.
Το χρυσόψαρο
που πουλάνε στα παζάρια
και όλοι χαρούμενοι
πετάνε στη γυάλα.
Η γυμνή χορεύτρια
που θαύμαζαν τους μύες της.
Ο ακροβάτης που σκοτώθηκε
στο δίχτυ προστασίας.
Ο δύτης που έφτασε
στο σκοτεινό βυθό
δίχως οξυγόνο.
Ο πιστός που θυσιάστηκε
για την γέννηση
του Εωσφόρου-Θεού του.
Το πουλί που κελαηδάει
μόνο για να καλέσει το ταίρι του.
Το μωρό που γεννιέται
και βιώνει ότι πιο άσχημο και βίαιο
βγαίνοντας από το σκοτάδι,
την σιγή και την ζεστασιά
της μήτρας.
Το μεθυσμένο κορίτσι που
ξερνάει σε κάποια
βρώμικη τουαλέτα.
Την φωνή που ποτέ
δεν βγάζεις που
σου τρώει τα σωθικά
και καταλήγει στα μάτια σου
με την μορφή γοερών δακρύων.
Αυτοί που τους ζηλεύουν.
Αυτοί που τους λυπούνται.
Αυτοί που τους αγαπούν.
Τα κορμιά μας,
οι ανάσες μας
όταν κάνουμε έρωτα.
Είμαι εγώ...