Η Κόρη του Χάους.

Όταν τα φώτα της πόλης σβήσουν,

όταν το μόνο που θα ακούγεται

θα είναι οι ανάσες αυτών που κοιμούνται.

Όταν δεν θα υπάρχει κανείς να συναντήσω,

τότε θα μιλήσω για εμένα.

Ποια είμαι, από τι είμαι φτιαγμένη, τι υπάρχει μέσα μου,

από πού προέρχεται η μυρωδιά μου, τι γλώσσα μιλάω,

τι χρώμα έχουν τα μάτια μου, ποια είναι τα όνειρα μου,

ποιοι είναι οι εφιάλτες μου.

Την ώρα που όλα σωπαίνουν ,

αν σταματήσεις να ακούς  τις σκέψεις σου, θα ακούσεις τη φωνή μου.

Είμαι η ερμαφρόδιτη κόρη του καλού και του κακού.

Η μητέρα μου ήταν μάγισσα, που έδινε σοφία και αγάπη.

Ο πατέρας μου ήταν μάγος, που έδινε μένος και πόνο.

Η αδερφή μου ήταν η θεά της δημιουργίας παντρεμένη με τον θεό της φώτισης.

Τους θυμάμαι να με κρατάνε στην αγκαλιά τους όταν ήμουν βρέφος,

από τότε δεν τους έχω ξαναδεί.

Ο αγαπημένος μου ήταν λύκος, τον φοράω στην πλάτη μου.

Τα παιδιά μου, όλα αυτά τα αδέσποτα σκυλιά.

Ζω κάτω από το χώμα και μέσα στις θάλασσες, το δέρμα μου είναι σκληρό και γυαλίζει.

Τα νύχια μου είναι μακριά, για να σκάβω το βαρύ χώμα, δεν έχω πνεύμονες αλλά βράγχια.

Τα μάτια μου έχουν το μαύρο χρώμα του ουρανού της νύχτας.

Μυρίζω θυμιατά από την αγκαλιά της μάνας μου και αίμα από τα χέρια του πατέρα μου.

Η γλώσσα μου είναι η γλώσσα των λυγμών, δεν υπάρχουν λέξεις.

Για αυτό μπορείς να με ακούσεις μόνο στη σιωπή.

Έχω δει τη γη να γεννάει και έχω δει τα ανθρωποειδή να την κάνουν ένα τεράστιο τάφο.

Τα όνειρα μου είναι, να αφουγκραστώ τους προγόνους μου, να αφουγκραστώ την αιτία για

την οποία γεννήθηκα και να καταφέρω να την φτάσω.

Ίσως  τότε ελευθερωθώ και πάψω να υπάρχω μέσα στους αιώνες.

Παίρνοντας μαζί μου το μένος, τον πόνο, την καταστροφή, την ασέλγεια.

Οι εφιάλτες μου είναι οι αναμνήσεις…

Όλα αυτά τα χρόνια,

τόσες εικόνες, τόσες μυρωδιές, τόσοι ήχοι,

πονάνε τόσο…

Δεν υπάρχουν όμορφες αναμνήσεις,

είναι ηλεκτροφόρα καρφιά, είναι κάτι που δεν υπάρχει πια, είναι κάτι που πενθείς.

Οι αναμνήσεις είναι πένθος, ένα ατελείωτο, βαρύ πένθος.

Η μνήμη είναι το κύτταρο που τρώει όλο σου το κορμί, που το σαπίζει.

Όταν ξυπνήσεις, θα έχεις ξεχάσει όλα όσα σου είπα απόψε.

Είσαι το φως και είμαι το σκοτάδι.

Η κόρη του χάους.