Ερωτικό ΙΙΙ

Και η γη γυρίζει

και οι άνθρωποι γυρίζουν.

Όλα γυρίζουν γύρω από

τον εαυτό τους.

Και γεννιούνται ακόμα

παιδιά μέσα από

μεγάλους έρωτες.

Και υπάρχουνε ακόμα

ρομαντικοί, ευαίσθητοι,

υπάρχουνε ακόμα ποιητές.

Υπάρχουνε ακόμα

παρέες αγοριών ή κοριτσιών

που γυρνάνε στους δρόμους,

χαρούμενοι, ελεύθεροι.

Τους ακούω τα βράδια

και αναπολώ τις δικές μου

εκείνες στιγμές.

Θα σε βρω

στον σταθμό Ευαγγελισμός,

εκεί που σε συνάντησα

για πρώτη φορά

και κατάλαβα ότι

εσύ είσαι αυτός ο έρωτας

που μου κόβει την ανάσα,

αυτή η αγάπη που με πονάει.

Θα σε βρω

στον σταθμό Λαρίσης,

εκεί που με περίμενες

να σχολάσω από τη δουλειά

και πηγαίναμε σπίτι.

Και όταν σε έβλεπα

ξεχνούσα πόσο μισούσα

τα πάντα στη ζωή μου,

και θυμόμουν γιατί

τελικά τα αντέχω όλα αυτά.

Θα σε βρω

στο κέντρο της πόλης,

εκεί που μεθάγαμε

με τους φίλους μας

και γυρίζαμε ξημερώματα

πιο ερωτευμένοι από κάθε άλλη φορά,

πιο μαζί από κάθε άλλη φορά.

Θα σε βρω

σε εκείνη την ταράτσα

που ανεβαίναμε

και ονειρευόμασταν το αύριο,

ζωγραφίζαμε την πορεία μας

στον χάρτινο ουρανό.

Ακόμα το πρωί

ξυπνάω και έχω

την γεύση του καφέ

στο στόμα μου,

από το πρωινό φιλί σου πριν φύγεις.

Ακόμα έχω την μυρωδιά σου

στο κορμί μου.

Ακόμα μένω στην μία πλευρά

του κρεβατιού,

γιατί στην άλλη είσαι εσύ.

Ακόμα φτιάχνω τον καφέ

σου για να σε ξυπνήσω

και να τον πιούμε παρέα.

Η γη γυρίζει,

οι άνθρωποι γυρίζουν,

εσύ γύριζες γύρω από εμένα

και το μόνο που μπορούσα

να δω μέσα στον ίλιγγο σου

ήτανε τα μάτια σου

και ο ήχος του γέλιου σου

και ο ήχος του δικού μου.

Θα σε βρω

σε εκείνο το όμορφο μέρος

που πάντα σου έλεγα να πάμε.

Θα το καταλάβεις,

θα έχει παντού λουλούδια,

θα μυρίζει άνοιξη,

θα έχει πορφυρά χρώματα,

θα με βρεις εκεί

να σε περιμένω

και θα κρατάω στα χέρια μου

εκείνο τον χάρτη που είχαμε ζωγραφίσει,

θα κρατάω στα χέρια μου

όλα τα όνειρα μας

και πολλά πολλά ζαχαρωτά

που σου αρέσουν.