Πενθήμερη άδεια

- Πενθήμερη άδεια

γιατί το σύστημα νοιάζεται για εσένα -

Έβλεπε τα δέντρα πίσω από το βρώμικο τζάμι του αυτοκινήτου.

Τον παρέλαβε ο πατέρας του, ο ίδιος θα τον γύριζε πίσω στο κελί του.

Ήθελε να τηλεφωνήσει σε όλους τους φίλους του.

Ήθελε να τους δει όλους, μετά από δυο χρόνια.

- Πενθήμερη άδεια

γιατί το σύστημα νοιάζεται για εσένα -

Δεν μπορούσε να αγοράσει κάρτα για το κινητό του

γιατί δεν είχε ταυτότητα, του την είχανε κρατήσει.

Είχε μαζί του μόνο ένα χαρτί.

- ΑΔΕΙΑ ΠΕΝΤΕ ΗΜΕΡΩΝ

ΣΤΟ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ Μ.

ΠΤΕΡΥΓΑ Γ'

ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ

22/10/18 -

Δεν μπορούσε να κοιτάξει τον κόσμο στα μάτια.

Ήτανε τρομαγμένος.

Αγκάλιασε την κοπέλα του, που βιάια τον χωρίσανε μαζί της,

ήτανε πολύ πιο δύσκολο απ' όσο φανταζότανε.

Όταν μπήκε τον πρώτο καιρό,

από το κρατητήριο, τα σιχαινότανε όλα.

Για να παέι στο μπάνιο, φορούσε πάντα τις παντόφλες του.

Τους τελευταίους μήνες, δεν τις φοράει,

δεν τις φοράει πια.

Το κελί του δεν είναι πια φυλακή.

- Πενθήμερη άδεια

γιατί το σύστημα νοιάζεται για εσένα -

Κάθε μέρα, αυτές τις 5 μέρες, πρέπει να παρουσιάζεται

2 φορές την ημέρα στο αστυνομικό τμήμα, συνοδευόμενος από τον πατέρα του.

Σε λίγο καιρό θα αποφυλακιστεί

και φοβάται.

Όλα είναι διαφορετικά “έξω”.

Αισθάνεται αδύναμος – απρόθυμος – τρομαγμένος

για να προσπαθήσει να ξεκινήσει τη ζωη του από την αρχή.

Στο κελί του, είναι ήσυχα.

Ναι, είναι πολύ μικρό,

αλλά το έχει καθαρό.

Ναι, το παράθυρο είναι μικρό.

Στη δική του πτέρυγα είναι 40 άτομα.

Αν είσαι – ήσυχος – θα επιβιώσεις χωρίς προβλήματα.

Ναι, το φαγητό δεν τρώγεται.

Η πόρτα του κελιού, κλειδώνει στις 8:00 το βράδυ.

Θα ήθελε να έχει το κινητό του

να μπορεί να μιλάει με τους φίλους του.

Έτσι ο χρόνος θα πέρναγε πολύ γρήγορα.

Τον τελευταίο καιρό δεν βγαίνει έξω στο προ – αύλιο.

Κάνει βόλτες στον μεγάλο διάδρομο της πτέρυγας.

Με εμάς νιώθει ασφάλεια.

Με εμάς νιώθει ασφάλεια.

Δοκίμασε τα παλιά του ρούχα,

που είχανε βιαστικά μαζέψει οι άλλοι σε σακούλες σκουπιδιών,

όταν τον - έπιασαν - .

Πήρε ένα μπλε πουλόβερ,

του είπα “θα είναι ζεστό για “εκεί” μέσα”,

μου είπε “όχι, όχι, μην λες “εκεί” μέσα”.

Τελικά το πήρε, γιατί το χειμώνα κάνει παγωνιά στις φυλακές.

- Πενθήμερη άδεια

γιατί το σύστημα νοιάζεται για εσένα -

Τον αγκάλιασα τόσο σφιχτά. Ήτανε αδύνατος.

“Δεν σε φιλάω, είναι αποχαιρετισμός και δεν τους μπορώ”, είπε.

“Θα περάσει γρήγορα ο καιρός”, του είπα

ήξερα όμως ότι δεν θα περάσει γρήγορα για αυτόν ο καιρός,

αλλά αργά – εγκλωβισμένα.

Αν τον ξαναπιάνανε, τώρα, ξέρει πως είναι μέσα η φυλακή, δεν θα φοβότανε,

δεν θα έχανε το μυαλό του,

όπως τους πρώτους έξι μήνες.

Φοβάται το έξω, τελικά.

Ο εγκλεισμός, διδάσκει.

Ο εγκλεισμός, σωφρονίζει.

Ο εγκλεισμός σε τρώει, σε τρώει, σε τρώει.

- Πενθήμερη άδεια

γιατί το σύστημα νοιάζεται για εσένα -